‘TIJDENS HET HIKEN LAAD IK MIJN BATTERIJ OP’

Geen smartphone, alleen de natuur en jijzelf. Dat is hiken, volgens Peter. ‘Die mix van fysieke inspanning en mentale ontspanning, dat vind ik heerlijk.’

BAAN OPGEZEGD

‘In 2011 heb ik mijn baan opgezegd en ben ik een jaar gaan reizen in Zuid-Amerika. Daar ben ik de bergen ingeslopen en ben ik besmet geraakt met het hiken … Ik heb nu elf hikes gedaan, vooral in Zuid-Amerika en de Alpen. Vorig jaar ben ik voor het eerst in het Lake District geweest, het grootste nationale park van Engeland. Of ik niet eerder met hiken had willen beginnen? Het is gegaan zoals het gegaan is. Ik kijk altijd weer opnieuw waar en hoe ik plezier uit sporten kan halen. Dat is voor mij echt de basis, plezier.’

KRUISBAND AFGESCHEURD

‘Ik heb altijd gevoetbald. Tot ik op mijn vijfentwintigste mijn kruisband afscheurde. Zo ben ik via hardlopen en later wandelen bij het hiken terechtgekomen. Ik heb geen nieuwe kruisband gekregen en heb dus mijn bovenbenen echt moeten trainen. En nadat tijdens het hardlopen een keer mijn schouder uit de kom schoot, moesten ook mijn armen opnieuw getraind worden. Je kunt denken, wat een pech. Maar ja, ik denk dan: die spieren komen mij weer van pas bij het hiken. Zo vind ik altijd wel mijn plezier in het sporten.’

DOELEN STELLEN

‘Ik zou mij geen leven zonder sport kunnen voorstellen. Het geeft mij niet alleen plezier, als ik sport voel ik mij gewoon actiever en fitter in mijn professionele leven. Hoe meer ik sport, des te scherper ik ben van geest tijdens de rest van de week. Natuurlijk, iedereen heeft weleens periodes dat-ie minder sport. Maar helemaal niet sporten, dat kun je volgens mij voorkomen. Zorg dat je deel uitmaakt van een groep, blijf doelen stellen. Blijf elkaar bevragen, spreek samen af om te sporten. Zo zit het in je systeem. Maak sporten concreet door het te plannen. Ik ga ieder jaar hiken met twee vrienden. Zodra de reis geboekt is, ga ik vanzelf trainen. Dat deed ik eerder bijvoorbeeld met marathons in Berlijn en Madrid.’

LANGS DE AFGROND

‘Ik heb geleerd: grenzen bepaal je door het te doen. In de Italiaanse Alpen ging ik klettersteigen. Dan zit je met een heupgordel vast aan staalkabels langs de bergwand. Je loopt op een ontzettend smal pad langs een afgrond van 200 meter. Afgelopen jaar, in het Lake District, werden we overvallen door mist en regen, waardoor we bijna waren verdwaald. Dan krijg je een realitycheck. Die confrontatie met de natuur en jezelf, plus de qualitytime met vrienden, dat is voor mij hiken.’